Det er vanskeleg å sjå det me er inne i. Eg berre er.
Solstrålane glitrar gjennom greinene medan eg går her.

Trekkjer den skarpe lufta pusten djupt inn og gir av meg sjølv tilbake. Veit livet at det lever, ser du deg sjølv?
Kanskje du ser gjennom meg.

Sjølv om eg lukkar auga.